Wanneer je puber weinig zelfvertrouwen heeft.

Wanneer je puber weinig zelfvertrouwen heeft

Vorig jaar jaar kwam hij mijn praktijk binnen lopen. Verdrietig en bang. Hij zat in het 3e jaar van het VMBO. De jaren daarvoor was hij zo ernstig gepest dat hij midden in het jaar was overgestapt maar een andere school.

Zijn moeder was ten einde raad. Hij sliep niet meer, at weinig en zat vooral achter zijn computer. Hij had weinig vrienden.

Het kostte mij als coach heel veel moeite om zijn vertrouwen te winnen. Hij was ervan overtuigd dat het nooit meer zou goed komen.

Uren hebben we gezeten met het oefenen van helpende gedachte en uren hebben we ademhalingsoefeningen gedaan. In het begin bleven zijn ogen zich vullen met tranen. Zijn angst om te falen was groot. Sociale faalangst en cognitieve faalangst het was veel.

We gingen door en wat hem het meest hielp waren de volgende punten:

Ontspanningsoefeningen. We oefenden totdat we de ademhaling onder controle kregen.
We gingen goed kijken naar zijn gevoel, en naar de feiten! Klopte het wel wat hij voelde? Zo ja, welke stappen gingen we zetten om het anders te doen!
We gingen door met het zoeken naar positieve gedachten en schreven die op.
We gingen op zoek naar hulpbronnen, in zijn geval werkte de app contact met mij zeer goed! Maar een familielid op de achtergrond die af en toe helpt kan ook zeer waardevol zijn.

Hij leerde om de tranen wat te reduceren. Het  rustig adem halen maakte hem rustig.

Soms deden we 20 stappen terug ,  daar baalde ik van, maar we zetten door. Van een wekelijkse sessie gingen we naar een maandelijkse sessie. Hij kwam ook wel eens terug.

Toen werd het opeens stil. Maanden lang hoorde ik niets, geen nieuws was dat goed nieuws?

Gisteren stond hij onaangekondigd voor mijn deur.

Een stralende glimlach en een diploma in zijn hand! Woorden overbodig, kop thee en een goed gesprek aan mijn keukentafel!

Topper…

diploma-800x461